Whistlowisko

[Adidadi]

Zna ktoś może jakąś dobrą stronę z tabulaturami do stroju DADGAD albo jakieś porządne tutoriale w postaci filmików (oprócz youtoube). Albo w ogóle jakieś lekcje songbackingu nawet dla normalnego stroju.
_________________
W życia wędrówce, na połowie czasu,
Straciwszy z oczu szlak niemylnej drogi,
W głębi ciemnego znalazłem się lasu.

[Jasiek]

Dostałem kiedyś kilka linków od Janka Kłoczko z Rimead, mysle, ze sie nie obrazi jesli je tu zamieszcze, moze komus sie przyda:


http://members.cox.net/eskin/DADGAD.html

http://gueganton.chez-alice.fr/dadgad/indexEN.html - tu są tabulatury do grania melodii

http://www.xs4all.nl/~hspeek/dadgad/dadgad.pdf - miliard akordĂłw,

http://www.guitarnotes.com/notes/noteget.cgi?dadgad - j.w.

http://www.strummeronline.com/dadgad.html - fajna stronka z podstawami DADGADu i innych gitarowych ciekawostek

http://hometown.aol.com/JohnS16545/dadgad.htm - tutorial grania w DADGADzie, ale głównie melodycznego - warto!

http://www.arbuckleguitar.com/index.html - sporo rzeczy w tym akordy - na szczęście nie za dużo, więc bardzo czytelne.

Mysle, ze takich tutoriali nie ma za wiele w sieci. Najlepiej jakby udalo Ci sie dorwac kogos z grajacych gitarzystow z Polski, na przyklad Janka, ktory jest strasznie sympatyczny i na pewno wiele rzeczy mozna sie od niego nauczyc.
Jak juz sie naumiesz kilka podstawowych akordow to mozesz probowac rozczytywac rozne kawalki ktore ci sie podobaja, jesli oczywiscie dorwiesz takie nagrania w ktorych gitare wyraznie slychac. W innym temacie wspomniales np. Barry Kerra - nagral on plyte "three sisters" tam bardzo wyraznie slychac gitarke w dadgadzie i latwo to rozkminic.

Mam nadzieje, ze choc troche pomoglem! Pozdrawiam!

[Feaorn]

Ho, ho! Toż to istna skarbnica! Szukaliśmy niedawno dla gitarzysty jakichś materiałów dotyczących DADGADu i Drop-D, a tu taka niespodzianka! Już biegnę mu przekazać radosną nowinę!
_________________
http://www.goldfinch.eu/ - Goldfinch Whistles

[padre]

ja bym zasugerowal jeszcze DVD Johna Doyle'a
pokazuje swoj styl gry
a gra zdaje sie w dropped D, albo double dropped D

[Jasiek]

DVD na pewno jest w drop-D - tutaj jest nawet krotki filmik z tego tutoriala - http://pl.youtube.com/watch?v=mCeZgjTQ7_E

Za linki podziękujcie Jankowi Kloczko

[Adidadi]

Wielkie dzięki za te linki. Coś czuję, że przez jakiś czas nie będę dostępny dla świata zewnętrznego.
_________________
W życia wędrówce, na połowie czasu,
Straciwszy z oczu szlak niemylnej drogi,
W głębi ciemnego znalazłem się lasu.

[adam prószyński]

Czy ktos z grajacych w DADGADZIE ma tabulature do kawalka Trip to Ireland?

[adam prószyński]

Mmm może trochę nietypowe pytanie. Spotkał się ktoś może z 12 strunową gitarą ale ze strunami strojonymi nie w oktawie tylko jak w bazuce

[Broda]

Hej!
Nie wiem czy ktoś się jeszcze tym tematem interesuje natomiast ja tak.
Tak więc na wstępie powiem, że nie łatwo jest znaleźć cokolwiek na temat akompaniamentu w muzyce irlandzkiej ale jak już coś znalazłem to zapisywałem. Na ogół są to jedynie próbki a pełny kurs jest płatny... ale zawsze dobre i to. Choć w każdym z tutoriali raczej omawiają w koło macieja sposób bicia grając jig'a.

Akompaniament w standardowym stroju:
http://www.youtube.com/watch?v=gPam2sqWyIk&list=FLoKFYxcv_hKpvRMCjXwz8Dw&index=3&feature=plpp_video

http://www.youtube.com/watch?v=AkjbF-eHEnc&list=FLoKFYxcv_hKpvRMCjXwz8Dw&index=4&feature=plpp_video

Ten człowieczek ma mnóstwo filmów które głównie pokazują/uczą grać fingerpickingiem. Natomiast jest kilka instruktażowych odnośnie akompaniamentu. Słaba jakość, niewiele widać ale wydaje mi się, że zna się na rzeczy w przeciwieństwie do wielu innych filmików odnośnie DADGAD...

http://www.youtube.com/watch?v=ZE52lmx8T8w&list=FLoKFYxcv_hKpvRMCjXwz8Dw&index=48&feature=plpp_video

http://www.youtube.com/watch?v=6iZ2HmF5yO4&feature=relmfu

http://www.youtube.com/watch?v=DCQC8GnhNLA&feature=relmfu

http://www.youtube.com/watch?v=ZBXfPYPk0dA

I na koniec wg. mnie największa gwiazada - Jim Murray i jego oficjalna strona instruktażowa. Strój: double dropped d. Na stronie za free są jedynie cztery filmiki próbki z których wiele nie wynika ale można trochę podpatrzeć oraz filmik otwierający stronę. Całość kosztuje 19.95 euro ale szczerze to się zastanawiam nad kupnem...

http://www.jimmurraymusic.com/rhythms/jig-ddd.html

I na koniec w sumie wielkie nic - filmik w którym Steve Cooney wyjaśnia mają różnicę między dwoma rodzajami gry...
http://www.youtube.com/watch?v=mxNLGKRbIMs&feature=feedlik

Ponadto szukałem na różnych stornach hostingowych tutorialu Johna Doyle'a jednak zawsze jeden plik jest uszkodzony. Dlatego wielki apel - jeśli ktoś to posiada to gorąca prośba o kontakt.
_________________
terefere

[padre]

Broda, w Wwie mieszka Janek Kloczko
w kraju ciezko ci bedzie znalezc lepszego gitarzyste grajacego backing w DADGADzie. postaraj sie skontaktowac i moze uda ci sie zalapac na lekcje u Janka.

a teraz w roli lokalnego szeryfa.
pisanie o hostingach, dzielenie sie plikami itp to sugestia piractwa.
bardzo prosze, zebys powstrzymal sie od czegos takiego na forum.
dziekuje.
_________________
gdyby zaba miala skrzydla, nie obijalaby sobie dupy skaczac.

[Janek]

Broda,

Pozwól, że skomentuję niektóre Twoje materiały i ogólnie podzielę się swoim skromnym doświadczeniem, jeżeli chodzi o naukę gry na instrumencie.

Po pierwsze: strojenie nie ma znaczenia. Jeśli jednak nie masz 24 godzin dziennie na poświęcenie się grze na gitarze, warto zostać przy jednym.

Po drugie: lepiej zapomnieć o "samouctwie" i poleganiu na tutorialach z internetu, DVD czy innych. Chyba że jesteś naprawdę dobry technicznie.

Niektóre z rzeczy, które przedstawiłeś, są dobre - pierwsze linki w wykonaniu kolegi ze Stanów są w porządku. Co do gentelmana, który "wydaje mi się, że zna się na rzeczy" jest przemiłym Niemcem o wielu zaletach, hojnym i spieszącym bliźniemu w potrzebie; muzycznie również znam go bardzo dobrze i jeśli chodzi o akompaniament w muzyce irlandzkiej, proponuję skorzystać z innych źródeł. Jakich - o tym za chwilę. To jest jednak dobrym przykładem tego, co można dostać za darmo - w najlepszym przypadku zajawki zajęć świetnych nauczycieli; zazwyczaj jednak produkcje ludzi spragnionych sławy, nie mających jednak ku temu specjalnej podbudowy.

Najcenniejszym linkiem, który podałeś, jest link do materiałów Jima Murraya. Jim oprócz tego, że jest świetnym muzykiem o dużej wrażliwości i wiedzy, jest bardzo sympatycznym gościem i ma proste i fajne podejście do nauczania.

Jeżeli chodzi o naukę gry na instrumencie jakimkolwiek, zaręczam, że nie da się dobrze opanować instrumentu bazując jedynie na darmowych źródłach z internetu. Tzn. da się, jak jesteś zdolny, pracowity i masz dużo wolnego czasu, który możesz marnować na popełnianie oczywistych błędów. I pod warunkiem, że masz rzetelne podstawy techniczne, które najlepiej zdobywać w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem. Jeśli ich nie masz, zawsze Cię prędzej czy później dogonią, nie ma zmiłuj. Nie dogonią cię tylko w przypadku, jeśli zadowala Cię granie na poziomie chałupniczo-odpustowym, ale tego nie zakładam.

Bardzo polecam znalezienie źródła zarobku i wydawanie tej kasy na dobrego nauczyciela. To najlepsza droga na skróty. 20 eurasów za tydzień intensywnej nauki, którą można wyciągnąć z nagrań Jima to, szczerze mówiąc, biznes stulecia. To co gra Jim w warstwie harmonicznej jest dość proste, ale żeby samemu do tego dojść, trzeba poświęcić sporo energii, a tu proszę - można to dostać na talerzu. Jeszcze bardziej sugeruję najpierw opanowanie materiału w jego tutorialu a następnie skontaktowanie się z nim i wybłaganie indywidualnych lekcji przez Skype'a - przynajmniej ja planuję tak zrobić, jak miał gitarę klasyczną i wolną chwilę dla siebie (chwilowo są inne życiowe priorytety).

Obecnie nie ma żadnych granic, a świat, jak zawsze, należy do odważnych. Zbierz trochę kasy, skontaktuj się ze swoim ulubionym gitarzystą i zmuś go, żeby dał Ci lekcje przez neta. Wszelkie "darmowe" rozwiązania na sieci to prawie dobry produkt. A prawie robi znaczącą różnicę. Mnie byłoby szkoda życia.

Życzę sukcesów i trzymam kciuki.

[przemek]

witam!
drogi Janku!

mała korekta: 20 eurasów za miesiąc! nie za tydzień,bez ograniczeń! to po prostu cena bez komentarza.

Gram na flecie i kupiłem sobie Murrey'a!
pozwolę się nie zgodzić z jednym Twoim stwierdzeniem: mianowicie. że strój nie ma znaczenia. Dla mnie osobiście ma ogromne, zresztą wystarczy posłuchać właśnie Jima bo przykłady są prezentowane równolegle w stroju klasycznym i w 3D (od DADGAD to tylko jedna struna różnicy)
Nie wiem z czym to porównać, ale różnica "w smaku" jest przeogromna!!!
Po prawdzie:
tercje nie są specjalnie potrzebne, a na pewno nie więcej niż jedna, co w stroju klasycznym nie do zrobienia: porównajmy D-dur w stroju klasycznym z D5 w stroju DDD. Albo G-dur. Brzmienia tych akordów są nie do porównania dla mnie. D5 bez tercji: coś pięknego.
G-dur w stroju klasycznym(włoskim) z dwoma H w porównaniu z DADGAD czy DDD- też nie ma o czym mówić. To po prostu kompletnie inny smak. Jesteśmy w knajpie włoskiej czy w Irish Pub??
Piszę zarówno z punktu widzenia fletu - zupełnie inaczej się gra: jak ze wspomaganiem!
Ale też trochę brzęgolę i akordy w tych strojach to balsam dla uszu i tyle.
Sami spróbujcie po prostu, to się przekonacie!!!

p.
_________________
"the first task of an Irish fiddler is to make the feet and the soul dance" Eileen Ivers

[Janek]

Drogi Przemku,

Nie twierdzę, że nie ma pomiędzy strojeniami różnicy, natomiast to, w którym się gra, nie ma specjalnego znaczenia; wszystkie stroje mają jakieś ograniczenia, a liczy się to, co umiesz przekazać swoim instrumentem, gitara zaś w dowolnym strojeniu jest instrumentem bardzo elastycznym. Co zrobisz z G-dur w strojeniu włoskim zależy tylko od Ciebie, masz milion kombinacji do wyboru - możesz zagrać go równie dobrze bez choćby jednego H. Co najmniej połowa znanych mi, a wartych jakiejkolwiek wzmianki gitarzystów biorących udział w sesjach w Irlandii gra w stroju klasycznym, w Drop-D było ich nieco mniej, dopiero potem szedł DADGAD; tak naprawdę DADGAD jest najpopularniejszy poza granicami Irlandii, np. we Francji, Niemczech i Stanach Zjednoczonych. Jednocześnie wielu gitarzystów gra w sposób, jak mawia moja małżonka, "na pierwszy rzut oka nic specjalnego, na drugi rzut oka nie zasługuje" - niezależnie od strojenia.

Oczywiście DADGAD ma tę przewagę, że mając kapodaster i jeden palec u lewej ręki można podegrać bazowy akompaniament do połowy melodii, ale równie fajne i fajniejsze rzeczy można podegrać w każdym innym stroju, w tym w stroju Open C, tylko naumieć się trzeba. Często DADGAD rozleniwia, skłania do grania akordów "nijakich" i odciąga wielu jego adeptów od istoty rzeczy, czyli uczenia się melodii oraz budowania sensownego i treściwego akompaniamentu, który niesie ze sobą jakąś narrację.

Jim Murray specjalizuje się w DDD, co słychać, natomiast Tim Edey w Drop D radzi sobie nie gorzej, a kto słyszał Denisa Cahilla, Iana Carra lub miał szczęście być w Poznaniu na koncercie Emer Mayock, której podgrywał Donal Siggins, raczej nie zgodzi się z Twoją argumentacją. Zresztą jak posłuchasz sobie Murraya i Donogha Hennessy'ego to bez podpowiedzi nie zgadłbyś, że grają w tym samym, nieczęsto w sumie spotykanym, strojeniu.

Co do atmosfery włoskiej knajpy wiążącej się z graniem w strojeniu klasycznym, rozumiem, że masz na myśli to:
http://www.youtube.com/watch?v=ZxNdMq4Sx7A . W takim razie muszę przekonać się do spaghetti. Inny przykład spotkania w wersji napolitano znajdziesz tutaj: http://www.youtube.com/watch?v=Gth5Uc8UjcA - gitarę słychać słabo (na słuchawkach da się nieźle), ale impreza wydaje się być udana.

Mocny burdon jest autem DADGADu, przynajmniej przez pierwszy rok grania. Z czasem jednak staje się również przeszkodą, kiedy człowiek zdaje sobie sprawę, że dla odmiany chciałby zagrać coś *bez* mocnej linii basu i w nieco innym klimacie.

Nie zmienia to faktu, że strojenie jest rzeczą absolutnie wtórną - najważniejszy jest rytm i pomysł, potem techniki prawej ręki (zakładając "praworęczne" trzymanie gitary), potem znajomość melodii, a dopiero potem jakiekolwiek kwestie akordów, strojenia itd.

Mówię - wybrać sobie jedno strojenie i uczyć się go, a które, to już wszystko jedno - jakość muzyki jest w tym, co masz do przekazania i jak to jesteś w stanie przekazać, nie w tym, jak nastroisz gitarę.

[Broda]

Hej,

ostatnio w jednym sklepie natknąłem się na gitarę tenorową. Sprawdzałem potem w Internecie co to itp. z tego co widziałem, używa ich się też czasami w muzyce irlandzkiej. Często też strojona tak samo jak mandoliny czy skrzypce, jednak czy często ją można ją spotkać na irlandzkiej scenie? Poza tym czy często używa się jej jako instrumentu wiodącego? Nie jest on aby zbyt cichy by towarzyszyć np. banjo albo skrzypcom?
_________________
terefere

[padre]

gitara tenorowa jest za cicha jak na sesje.
odrobina historii - gitary tenorowe zostaly stworzone dla leniwych banjystow tenorowych - w pewnym momencie gitara zaczela wypierac banjo. zdaje sie gibson zrobil pierwsze gitary tenorowe - maja ten sam stroj co banjo tenorowe CGDA.
jezeli chodzi o granie na nich, to na mandolincafe ludzie czasami o nich pisza. jest tam zreszta dzial poswiecony tym instrumentom.
w muzie irlandzkiej widzialem tylko Gerry'ego O'Connora grajacego na takiej gitarze, zdaje sie uzywal jej do nagrania plyty High Up Low Down. poza nim jeszcze Damian O'Kane gra na koncertach na tenorze - Shona Kipling, Flook i pewnie jeszcze inne kapele.
ale to prawde mowiac tyle co widzialem i slyszalem. nawet jezeli tutaj ludzie kupuja sobie te sprzety, to na sesje one sie nie bardzo nadaja, bo melodycznie beda za ciche i sie nie przebija i lepsze jest banjo. a rytmicznie to lepsza jest zwykla gitara.
_________________
gdyby zaba miala skrzydla, nie obijalaby sobie dupy skaczac.